ครั้งที่ 3

Diary No.3

Inclusive Education Experiences Management for Early Childhood

 wednesday, January27 , 2559 Time 08.30 - 12.30

Knowlead (ความรู้ที่ได้รับ)

 ประเภทของเด็กที่มีความต้องการพิเศษ

แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มใหญ่ ๆ คือ

1. กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความสามารถสูงมีความเป็นเลิศทางสติปัญญา

เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า “เด็กปัญญาเลิศ

ลักษณะของเด็กปัญญาเลิศ

พัฒนาการทางร่างกายและจิตใจสูงกว่าเด็กในวัยเดียวกันเรียนรู้สิ่งต่างๆ ได้อย่างรวดเร็วและง่ายดายอยากรู้อยากเห็นอย่างจริงจัง ชอบซักถามมีเหตุผลในการแก้ปัญหา  การใช้สามัญสำนึก

จดจำได้รวดเร็วและแม่นยำ

เด็กฉลาด

ตอบคำถามสนใจ เรื่องที่ครูสอน ชอบอยู่กับเด็กอายุเท่ากัน ความจำดีเรียนรู้ง่ายและเร็ว เป็นผู้ฟังที่ดี พอใจในผลงานของตน

Gifted 

ตั้งคำถาม เรียนรู้สิ่งที่สนใจชอบอยู่กับผู้ใหญ่หรือเด็กที่โตกว่า

อยากรู้อยากเห็น ชอบคาดคะเน เบื่อง่าย  

ชอบเล่า ติเตียนผลงานของตน 

 2.  กลุ่มเด็กที่มีลักษณะทางความบกพร่อง

เด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน

เด็กที่บกพร่องทางการเห็น

เด็กที่บกพร่องทางร่างกายและสุขภาพ

 เด็กที่บกพร่องทางการพูดและภาษา

 เด็กที่บกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์

 เด็กที่บกพร่องทางการเรียนรู้

 เด็กออทิสติก

 เด็กพิการซ้อน

เด็กปัญญาอ่อน

- ระดับสติปัญญาต่ำ

            - พัฒนาการล่าช้าไม่เหมาะสมกับวัย

            - มีพฤติกรรมการปรับตนบกพร่อง

            - อาการแสดงก่อนอายุ 18

เด็กปัญญาอ่อน

แบ่งตามระดับสติปัญญา (IQ) ได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนักมาก IQ ต่ำกว่า 20

  - ไม่สามารถเรียนรู้ทักษะด้านต่าง ๆ ได้เลย

  - ต้องการเฉพาะการดูแลรักษาพยาบาลเท่านั้น

2. เด็กปัญญาอ่อนขนาดหนัก IQ 20-34

ไม่สามารถเรียนได้ ต้องการเฉพาะการฝึกหัดการช่วยเหลือตัวเองในกิจวัตรประจำวันเบื้องต้นง่าย ๆ

กลุ่มนี้เรียกโดยทั่วไปว่า C.M.R (Custodial Mental Retardation)

3. เด็กปัญญาอ่อนขนาดปานกลาง IQ 35-49

            - พอที่จะฝึกอบรมและเรียนทักษะเบื้องต้นง่าย ๆ ได้

            - สามารถฝึกอาชีพ หรือทำงานง่าย ๆ ที่ไม่ต้องใช้ความละเอียดลออได้

            - เรียกโดยทั่วไปว่า T.M.R (Trainable Mentally Retarded)

4. เด็กปัญญาอ่อนขนาดน้อย IQ 50-70

เรียนในระดับประถมศึกษาได้สามารถฝึกอาชีพและงานง่าย ๆ ได้เรียกโดยทั่ว ๆ ไปว่า E.M.R (Educable Mentally Retarded)

ลักษณะของเด็กที่บกพร่องทางสติปัญญา

ไม่พูด หรือพูดได้ไม่สมวัย ช่วงความสนใจสั้น วอกแวก ความคิด และอารมณ์ เปลี่ยนแปลงง่าย รอคอยไม่ได้ทำงานช้ารุนแรง ไม่มีเหตุผล อวัยวะบางส่วนมีรูปร่างผิดปกติ กล้ามเนื้อทำงานไม่ประสานกันช่วยตนเองได้น้อยกว่าเด็กในวัยเดียวกัน

ดาวน์ซินโดรม Down Syndrome

สาเหตุ

ความผิดปกติของโครโมโซมคู่ที่ 21 ที่พบบ่อยคือโครโมโซมคู่ที่ 21 เกินมา 1 แท่ง (Trisomy 21)

อาการ

ศีรษะเล็กและแบน  คอสั้น

หน้าแบน ดั้งจมูกแบน

ตาเฉียงขึ้น ปากเล็ก

ใบหูเล็กและอยู่ต่ำ รูหูส่วนนอกจะตีบกว่าปกติ

เพดานปากโค้งนูน ขากรรไกรบนไม่เจริญเติบโต

ช่องปากแคบ ลิ้นยื่น ฟันขึ้นช้าและไม่เป็นระเบียบ

มือแบนกว้าง นิ้วมือสั้น

เส้นลายมือตัดขวาง นิ้วก้อยโค้งงอ

2. เด็กที่บกพร่องทางการได้ยิน
 (Children with Hearing Impaired )

หมายถึง เด็กที่มีความบกพร่อง หรือสูญเสียการได้ยินเป็นเหตุให้การรับฟังเสียงต่าง ๆ ได้ไม่ชัดเจนมี 2 ประเภท คือ เด็กหูตึง และ เด็กหูหนวกเด็กหู

หมายถึง เด็กที่สูญเสียการได้ยิน แต่สามารถรับข้อมูลได้ โดยใช้เครื่องช่วยฟัง จำแนกกลุ่มย่อยได้ 4 กลุ่ม

1. เด็กหูตึงระดับน้อย ได้ยินตั้งแต่ 26-40 dB
             เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงเบา ๆ เช่น เสียงกระซิบ หรือเสียงจากที่ไกล ๆ
2. เด็กหูตึงระดับปานกลาง ได้ยินตั้งแต่ 41-55 dB
 - เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงพูดคุยที่ดังในระดับปกติในระยะห่าง 3-5 ฟุต และไม่เห็นหน้าผู้พูด
            - จะไม่ได้ยิน ได้ยินไม่ชัด จับใจความไม่ได้
            - มีปัญหาในการพูดเล็กน้อย เช่น พูดไม่ชัด ออกเสียงเพี้ยน พูดเสียงเบา หรือเสียงผิดปกติ

3. เด็กหูตึงระดับมาก ได้ยินตั้งแต่ 56-70 dB

             - เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังและเข้าใจคำพูด
             - เมื่อพูดคุยกันด้วยเสียงดังเต็มที่ก็ยังไม่ได้ยิน
             - มีปัญหาในการรับฟังเสียงหลายเสียงพร้อมกัน
             - มีพัฒนาการทางภาษาและการพูดช้ากว่าปกติ
             - พูดไม่ชัด เสียงเพี้ยน บางคนไม่พูด
 4. เด็กหูตึงระดับรุนแรง ได้ยินตั้งแต่ 71-90 dB
             - เด็กจะมีปัญหาในการรับฟังเสียงและการเข้าใจคำพูดอย่างมาก
            - ได้ยินเฉพาะเสียงที่ดังใกล้หูในระยะ 1 ฟุต
            - การพูดคุยด้วยต้องตะโกนหรือใช้เครื่องขยายเสียง
            - เด็กจะมีปัญหาในการแยกเสียง
            - เด็กมักพูดไม่ชัดและมีเสียงผิดปกติ บางคนไม่พูด

เด็กหูหนวก
             - เด็กที่สูญเสียการได้ยินมากถึงขนาดที่ทำให้หมดโอกาสที่จะเข้าใจภาษาพูดจากการได้ยิน
             - เครื่องช่วยฟังไม่สามารถช่วยได้
             - ไม่สามารถเข้าใจหรือใช้ภาษาพูดได้
             - ระดับการได้ยินตั้งแต่ 91 dB ขึ้นไป

3. เด็กที่บกพร่องทางการเห็น
 (Children with Visual Impairments)

- เด็กที่มองไม่เห็นหรือพอเห็นแสง เห็นเลือนราง

            - มีความบกพร่องทางสายตาทั้งสองข้าง

            - สามารถเห็นได้ไม่ถึง 1/10 ของคนสายตาปกติ

            - มีลานสายตากว้างไม่เกิน 30 องศา

จำแนกได้เป็น 2 ประเภท คือ เด็กตาบอด และ เด็กตาบอดไม่สนิท

- เด็กที่ไม่สามารถมองเห็นได้เลย หรือมองเห็นบ้าง
             - ต้องใช้ประสาทสัมผัสอื่นในการเรียนรู้
             - มีสายตาข้างดีมองเห็นได้ในระยะ 6/60 , 20/200 ลงมาจนถึงบอดสนิท
             - มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดแคบกว่า 5 องศา

เด็กตาบอดไม่สนิท
            - เด็กที่มีความบกพร่องทางสายตา
            - สามารถมองเห็นบ้างแต่ไม่เท่ากับเด็กปกติ
            - เมื่อทดสอบสายตาข้างดีจะอยู่ในระดับ 6/18, 20/60, 6/60, 20/200 หรือน้อยกว่านั้น
            - มีลานสายตาโดยเฉลี่ยอย่างสูงสุดกว้างไม่เกิน 30 องศา

ลักษณะของเด็กบกพร่องทางการเห็น

เดินงุ่มง่าม ชนและสะดุดวัตถุ

มองเห็นสีผิดไปจากปกติ

มักบ่นว่าปวดศีรษะ คลื่นไส้ ตาลาย คันตา

ก้มศีรษะชิดกับงาน หรือของเล่นที่วางอยู่ตรงหน้า

เพ่งตา หรี่ตา หรือปิดตาข้างหนึ่ง เมื่อใช้สายตา

ตาและมือไม่สัมพันธ์กัน

มีความลำบากในการจำ และแยกแยะสิ่งที่เป็นรูปร่างทางเรขาคณิต

Adoption( การนำไปใช้)

ประยุกต์ใช้ในการสอนเด็กพิเศษว่ามีเเนวทางการให้ความรู้อย่างไรในวิธีการสอนเด็ก

classroom atmosphere (บรรยากาศในห้องเรียน)

อากาศค่อนข้างเย็น เพื่อนคุยบ้างเล็กน้อย เพื่อนให้ความร่วมมือในการทำฟังคำบรรยาย

Self-Assessment (ประเมินตนเอง)

แต่งตัวเรียบร้อย มาไม่สาย

friend-Assessment (ประเมินเพื่อน)

มีกิจกรรมที่น่าสนใจ และคอยช่วยหลือเรื่องอุปกรณ์กับนักศึกษา เป็นผู้อำนวยการเรียนรู้อย่างดี

Teacher-Assessment (ประเมินครู)

เเต่งกายสุภาพสอนเข้าใจ